3 weken door Vietnam met het gezin

Als gezin van vier hadden ze al een aantal verre reizen samen gemaakt. Zo bezochten ze in 2014 Indonesië, reisden ze in 2017 naar Costa Rica en in 2019 bezochten ze Namibië. Sandra vertelt dat vorig jaar hun dochter opeens zei: “Dit is de laatste keer dat ik met jullie op vakantie ga, volgend jaar ga ik met vriendinnen.” “Toch hebben we haar weten over te halen voor een laatste verre reis met het hele gezin”, vertelt Sandra.

De bestemmingen Amerika en ook Zuid-Amerika passeerden de revue, maar uiteindelijk kwamen ze uit bij Azië en is de keuze gevallen op de reisbestemming Vietnam. Er werd nog even getwijfeld over een cominbatiereis met Laos en Cambodja, maar ze kozen er toch voor om één land goed te ontdekken. Het werd een 3-weekse rondreis door Vietnam.

Hoogtepunten van de Vietnam reis

De hoogtepunten van hun Vietnam reis van 3 weken? Daar was hun bezoek aan Sapa er ongetwijfeld één van. “Vooral het contact met de locals was erg leuk en de omgeving was ontzettend mooi,” vertelt Sandra. “De laatste ochtend in Sapa hadden we voor onszelf. We wilden graag de Fansipan berg beklimmen: de hoogste bergtop van Vietnam. Maar we wilden alleen deze klim maken als we op de top een mooi uitzicht zouden hebben.”

“We zijn ’s ochtends vroeg opgestaan om te bekijken of we de top konden zien.” De man van de lodge vertelde hun dat hij de top van de berg nog niet zo helder had gezien als die dag. “Beter ga je het niet krijgen”, zei hij. Dus ze waagden het erop. “Op de top zagen we de wolken om de berg fladderen, en in combinatie met het buddhabeeld maakte dat het heel mystiek. We hebben al veel bergtoppen gezien, maar deze was anders. Je ziet ook boeddha’s en tempels, dat is heel leuk!”

Een bijzonder moment met een monnik

De ontmoeting met een monnik in de Thai Vi tempel in Tam Coc was voor het gezin ook een heel bijzonder moment. “De monnik sprak alleen maar Vietnamees, dus we spraken met handen en voeten”, vertelt Sandra. We “moesten” van alles bekijken en daarna vroeg hij of we op krukjes plaats wilden nemen. Hij begon op verschillende muziekinstrumenten te spelen. “Dat was fantastisch! Via zijn kleindochter, die wel Engels sprak, konden we de monnik laten weten dat we erg genoten hadden van het privé concert.”

Leuke gidsen en een verjaardagstaart

Sandra vertelt dat ze het erg leuk vonden dat gidsen van verschillende leeftijden waren. Zo was de gids in de Mekong Delta van dezelfde leeftijd had als haar dochters. “Tijdens de fietstocht bespraken zij het leven wat hun bezig houdt. Wat voor studie ze doen, hoe lang je moet studeren etc. Oudere gidsen weten vaak meer te vertellen over de historie van het land en wat je te zien krijgt. Dan is de interactie meer met ons, als ouders. We vonden het erg leuk dat die afwisseling er was tijdens onze rondreis in Vietnam.

“Onze accommodatie in de Mekong Delta sprong er wel voor ons uit,” vertelt Sandra. “Het personeel was ontzettend vriendelijk en de ober deed zo zijn best. Wij zijn vegetarisch en hij probeerde elke maaltijd wel wat anders klaar te maken. Mijn dochter was ook nog jarig en dat wist hij en de rest van het personeel. Daar hebben ze echt een feestje van gemaakt! Met een smoes is mijn dochter naar de receptie gelokt, waar ze verrast werd met een taart. Ze was helemaal overrompeld!”

Allemaal "eerste keren" en de juiste balans in de reis

Er waren meerdere “eerste keren” tijdens de reis. Zo vertelt Sandra dat haar dochters voor het eerst een massage kregen. “Wij zijn allemaal best lang, dus we lagen vanaf onze knieën tot aan onze voeten over de tafel, haha. Ook reisden onze kinderen voor het eerst met de nachtrein. Mijn man heeft wel vaker op deze manier gereisd en zei dat we geluk hadden.” “Deze nachttrein is veel beter dan in Europa”, vertelde hij. Dat was een hele positieve ervaring. “Later mochten ze ook nog een keer op de boot.”

De balans in de 3-weekse reis door Vietnam heeft de familie als erg positief ervaren. “Er waren veel dingen vooraf geregeld, maar ook hadden we nog wat vrije tijd om zelf in te vullen”, vertelt Sandra. “Dat hebben we wel eens anders meegemaakt. Het was fijn dat we in Sapa nog de Fansipan zelf konden beklimmen, maar ook in Phong Nha konden we de fiets pakken en zelf een rondje fietsen. Je kon zelf goed je weg vinden en bovendien vangt de lokale bevolking je ook heel goed op.”